Locloods Roosendaal

De stationsgebouwen, de Locloods en het Seinhuis zijn alle in 1907 ontworpen door de toenmalige spoorwegbouwmeester ir. G. van Heukelom. De Locloods bestaat uit een monumentale, 16,5 meter hoge hal van ruim 2000 m2, die zes sporen overspant, en een lagere hal van 8,5 m hoog en 2200 m2, waar stoomlocomotieven gestald en gerepareerd werden. De locomotiefloods is één van de drie loodsen die Roosendaal rijk was; één is in de oorlog gebombardeerd en de tweede, een polygonale loods met 8 standen, is in 1959 afgebroken.

Stichting Hondekop
Decennialang waren Hondekoppen (ook wel Materieel 1954 of kortweg Mat’54 genoemd) beeldbe- palend voor het treinvervoer in Nederland. Ze werden ontwikkeld omstreeks 1954 en waren tussen 1956 en 1996 een bekende verschijning in Nederland. Karakteristiek aan de Hondekop is zijn bolle neus, bedoeld om de machinist beter te beschermen bij een eventuele aanrijding. Ze werden door zowel het rijdend personeel als de reizigers geroemd om hun comfortabele rijeigenschappen. Ze zijn oerdegelijk geconstrueerd, hetgeen zich vertaalt in een hoog eigen gewicht. Gerekend naar gewicht per zitplaats zijn het de zwaarste treinstellen die ooit in Europa geleverd zijn, 1100 kg per zitplaats! De treinstellen werden gebouwd door Werkspoor in Utrecht.

Toen de laatste reguliere Hondekoppen bij NS in 1996 buiten dienst werden gesteld is het de stich- ting gelukt om treinstel 766 (een zogenaamd viertje) te redden van de sloop. Een paar keer per jaar organiseert de stichting excursies voor donateurs en belangstellenden. Treinstel 766 is afgelopen zomer in de werkplaats in Roosendaal opnieuw gespoten in dezelfde groene kleur als waarin het werd afgeleverd in 1960. Naast Hondekop 766 is de stichting ook eigenaar van een Benelux Hondekop. Deze werden in 1957 besteld door de NS en haar Belgische tegenhanger NMBS voor de treindienst tussen Amsterdam en Brussel. Afgezien van de kleur (donkerblauw met een brede gele band) waren ze uiterlijk grotendeels gelijk aan de overige Hondekoppen. Technisch weken ze sterk af omdat ze zowel onder Nederlandse bovenleiding (1500 volt) als Belgische Bovenleiding (3000 volt) moesten kunnen rijden en de Belgische spoorbeveiliging moesten hebben.

Van de 12 treinstellen werden er 11 gesloopt. Eentje (treinstelnummer 220.902) werd opgeslagen in een loods in Leuven voor het nog te bouwen Belgische spoorwegmuseum. Daar bleef het bijna 30 jaar staan. Het verwerven van deze Benelux Hondekop is altijd een grote droom geweest van de Stichting Hondekop. In 2015 kon het treinstel worden aangekocht en op 14 juli 2017 werd het treinstel onder grote belangstelling van Leuven naar Roosendaal gesleept. Sindsdien wordt er gewerkt aan de restauratie van het treinstel.

Bij Stichting Hondekop zijn circa 60 onbetaalde vrijwilligers actief. Ze houden zich bezig met de restauratie van de Benelux Hondekop en het rijvaardig houden van Hondekop 766. Maar ook met veel ander taken, zoals de catering, verkoop van fanartikelen, sponsor en fondsenwerving enz. enz. We zijn voortdurend op zoek naar vrijwilligers. Zowel mensen die willen helpen met de restauratie in Roosendaal als mensen die zich meer met de organisatorische kant bezig willen houden. We vinden het vooral belangrijk dan mensen enthousiast zijn, de rest leer je vanzelf. Ook hoef je geen technische achtergrond te hebben. In de praktijk is er voor iedereen werk te vinden dat hij/zij leuk vindt.

Meer informatie op de website: www.stichtinghondekop.nl.